شخصی وارد روستایی شد، دید همه قبرها جلوی درِ خانه هاست و سن
مرده ها كم است؛ یكی شش ماه، یكی یك سال، یكی سه سال، یكی ده روز. از شخصی پرسید: جریان چیست؟ در جواب گفت: ما اینجا مرده ها را
جلوی خانه دفن میكنیم كه هر روز وقتی از خانه بیرون می آییم، به یاد
مرگ و آخرت بیافتیم و از خدا بترسیم و در روز، حواسمان جمع باشد و
كارهایمان را میزان كنیم و این كه میبینی عمرها كم است، علتش این است
كه ما عمر را از روزی حساب میكنیم كه شخص بیدار شود و خودش را
بشناسد (و دست از گناه و معصیت بكشد).
اگر این طور باشد، عقیده من این است كه ما غالباً سقط جنین شده ایم و
اصلا عمری نداریم. دعا كنید بیدار شویم و بفهمیم و بمیریم، و بفهمیم از كجا
آمده ایم و در كجا هستیم و به كجا خواهیم رفت. حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: «رَحِمَ اللهُ اِمْرَاً عَلِمَ مِن أینَ وَ فی أینَ وَ إلی أینَ.»
گاهی وضو بگیر و رو به قبله بنشین و تسبیح را بردار و صد بار بگو: «من
كی هستم.» حضرت امیرمؤمنان علی(علیه السلام) فرمودند: تعجب
میكنم از كسی كه به دنبال گمشده خویش میگردد، ولی به دنبال خودش نمیگردد.
ما خودمان را گم كرده ایم. تا به حال گشته ای خودت را پیدا كنی.
منبع: وبلاگ مداح اهل بیت آسید جواد آقای وزیری
